Atzo gabean “Sin tetas no hay paraiso” ikusten egon nintzen, eta seriearen amaieran zerbait aipatu zuten, non, hemen, nire blogean zerbait idazteko etorri zitzaidan burura. Kapituluaren bukaeran Dukek (narkotrafikatzaile bat) azaltzen du, nola txikitan bere aitarengandik erasoak jasotzen zituen, eta bere amarengandik ez zuen maitasunik jasotzen. Horrek, bere bizitza beste bide batetik bideratzera eraman zuen, kasu honetan drogak saltzera, eta mundu horretan sartzen.
Beste kasu batzuk ere badaude, honen antzekoak, eta askok etxean ikusten dutenaren araberakoak dira gehienetan. Zeren eta, etxean ikusten dugun guztia, edo nagusienetatik jasotzen duguna azkenean guk beraiek imitatzera eramaten gaituzte. Gazteleraz esaten den bezala “ojos que no ven, corazón que no siente”.
Adibidez, argazki honek ere, kasu hau erakusten digu:
No hay comentarios:
Publicar un comentario