martes, 23 de diciembre de 2008

Indarkeria, seinalea besterik ez?

-Indarkeriazko ekintzak edalontziari gainezka eragiten dion tanta da; arazoa aurretiazkoa izaten da gehienetan.

-Batzuetan, haurrak "zeinu" nabarmenak ematen ditu (lapurreta bat, borroka batean zaurituak eragin, gurasoei, ikaskideren bati edo irakasleei eraso eginez) eta arazoa sortzen da, dagoeneko saihets ezina.

-"Mezuak" erantzuna eskatzen du. Gurasoena ezinbestekoa da, zigorra besterik ez bada ere. Ezer ez egitea baino hobe da.

-Bihurrialdian dagoen eta jokaera arbuiagarrien bidez komunikatzen den nerabearentzat, esan gabe geratu diren hitzak dira bere ekintzak, egoeraren aurrean duen iritzia.

-Horregatik, isiltasuna eta ezikusi egitea da txarrena.

-Ez da arrazoirik gabeko errebelderik eta bere portaeraren atzean sentimenduak adierazteko premia ezkutatzen da: ez da eroso sentitzen eta besteentzat eramangarri edo zoriontsu den bizitzarekin egiten du topo behin eta berriz.

-Eta, desesperaturik, laguntza eskatzeko edo, gutxienez, arreta erakartzeko seinaleak ematen ditu. Jokaera horiek ez dira haur soziopatikoaren portaerak. Azken horrek zailtasunak izango ditu ona eta txarra, zuzena eta onartezina bereizteko.

-Gizartearen kontrako izaera kronikoa duenez, ez du bere ekintzen ondorioetatik ikasten.

-Kasu arraroak dira, baina edozein familiatan gerta daitezke.

Diziplinarik eza eta indarkeria ikastetxean eta ikasgelan erakusten digu grafiko honek.



No hay comentarios:

Publicar un comentario